Diffuus Groot B-cel Lymfoom (DLBCL)
Kenmerken
Diffuus groot B-cel lymfoom (DLBCL) is het meest voorkomende subtype van non-Hodgkin lymfoom (NHL) bij volwassenen. DLBCL is een agressief (snelgroeiend) NHL dat B-lymfocyten aantast, een type witte bloedcellen dat antilichamen produceert tegen virussen, bacteriën, kankercellen en andere lichaamsvreemde stoffen.
DLBCL kan zich op elke leeftijd ontwikkelen, maar treft meestal oudere mensen. De meerderheid van de patiënten met DLBCL is zelfs ouder dan 65 jaar. Daarnaast komt DLBCL iets vaker voor bij mannen dan bij vrouwen. In 2021 werden in België ongeveer 400 patiënten gediagnosticeerd met DLBCL.
In de meeste gevallen is de oorzaak van DLBCL onduidelijk. Er is echter een vastgestelde associatie tussen de ontwikkeling van DLBCL en aandoeningen die het immuunsysteem beïnvloeden, zoals auto-immuunziekten, HIV of het gebruik van immunosuppressieve therapie na een orgaantransplantatie.
Symptomen
Het meest voorkomende symptoom van DLBCL is een pijnloze zwelling van lymfeklieren. Deze gezwollen lymfeklieren kunnen in elk deel van het lichaam ontstaan, maar komen meestal voor in de nek, oksel, lies of in de testikels. In de meeste gevallen zijn de gezwollen lymfeklieren hard, pijnloos en groeien ze snel, in slechts enkele weken. Soms kan DLBCL zich ontwikkelen in lymfeklieren diep in het lichaam, waar ze aan de buitenkant niet te voelen zijn.
De precieze symptomen die patiënten met DLBCL ervaren, hangen af van de locatie van de ziekte. Patiënten met DLBCL die knopen in de maag of darmen aantasten, kunnen bijvoorbeeld last hebben van buikpijn, ongemak, misselijkheid of diarree. Als het DLBCL daarentegen knopen in de borst aantast, kunnen patiënten last hebben van hoesten of ademnood.
Ongeveer een derde van de DLBCL-patiënten krijgt ook te maken met zogenaamde 'B-symptomen', die bestaan uit hevig zweten tijdens de nacht, koorts en een onverklaarbaar gewichtsverlies over een korte periode. Tot slot gaat DLBCL vaak gepaard met vermoeidheid en verlies van eetlust.
Diagnostische tests
De diagnose DLBCL wordt gesteld op basis van een lymfeklierbiopsie. Dit is een eenvoudige procedure waarbij een lymfeklier geheel of gedeeltelijk uit het lichaam wordt verwijderd en naar het laboratorium wordt gestuurd voor een microscopische evaluatie. Als deze analyse wijst op DLBCL, kunnen aanvullende tests worden uitgevoerd om te beoordelen hoe ver de kanker is uitgezaaid. Dit omvat bloedonderzoek, een beenmergbiopsie en beeldvormende tests om te zoeken naar tekenen van DLBCL in andere delen van je lichaam (röntgenfoto's, CT, PET, MRI, echografie). Daarnaast kan bij patiënten met een hoog risico een lumbaalpunctie worden uitgevoerd om te controleren of het lymfoom is uitgezaaid naar het ruggenmerg. Om het exacte DLBCL-subtype beter te karakteriseren, kunnen genetische en/of moleculaire tests worden uitgevoerd.
Behandelingen
DLBCL kan na een initiële remissie (recidief) opnieuw opduiken. Voor patiënten met recidief/refractair DLBCL bestaat de huidige standaardbehandeling uit een stamceltransplantatie of CAR-T celtherapie.
Voor patiënten met een tweede recidief zijn verschillende immunotherapeutische opties beschikbaar, waaronder monoklonale antilichamen (bijvoorbeeld tafasitamab) bispecifieke antilichamen en antilichaam-drugconjugaten (bijvoorbeeld polatuzumab vedotin). Daarnaast kan deelname aan klinische onderzoeken de mogelijkheid bieden om behandeld te worden met alternatieve therapieën.
Ik wil graag informatie verstrekken om de inhoud van deze pagina te verbeteren.